Zaimek dzierżawczy określa przynależność do kogoś danej rzeczy. Przybiera formy słabych zaimków osobowych w dopełniaczu, występujących zawsze po rzeczowniku.
liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. μου 1. os. μας
2. os. σου 2. os. σας
3. os. του, της, του 3. os. τους
το βιβλίο μου (moja książka)
τα ρούχα της (jej ubrania)
η γιαγιά του (jego babcia)
οι φίλοι μας (nasi przyjaciele)
liczba pojedyncza liczba mnoga
1. os. μου 1. os. μας
2. os. σου 2. os. σας
3. os. του, της, του 3. os. τους
το βιβλίο μου (moja książka)
τα ρούχα της (jej ubrania)
η γιαγιά του (jego babcia)
οι φίλοι μας (nasi przyjaciele)
W celu podkreślenia wspomnianej przynależności stosuje się połączenie przymiotnika δικός, δική, δικό, δικοί, δικές, δικά ze słabą formą zaimka dzierżawczego, przed którym występuje. Zwrot ten odmienia się zarówno przez przypadki, rodzaje i liczby tak, jak przymiotniki z końcówkami -ος, -η, -ο.
Θέλει το δικό σου βιβλίο, όχι το δικό τους. (Chce twoją książkę, nie ich.)
Τα μάτια του δεν είναι τόσο όμορφα, όπως τα δικά σου. (Jego oczy nie są tak piekne, jak twoje.)
Πάντα σέβομαι τη δική μου δουλειά. (Zawsze szanuję moją pracę.)
Αυτός ο καφές είναι δικός της. (Ta kawa jest jej.)
Τα μάτια του δεν είναι τόσο όμορφα, όπως τα δικά σου. (Jego oczy nie są tak piekne, jak twoje.)
Πάντα σέβομαι τη δική μου δουλειά. (Zawsze szanuję moją pracę.)
Αυτός ο καφές είναι δικός της. (Ta kawa jest jej.)