Czas przeszły o παρακείμενος wyraża czynność wykonywaną w przeszłości, której rezultaty są obecne (widoczne) w teraźniejszości. Nie ma odpowiednika w języka polskim. Dla ułatwienia mogę dodać, iż jego odpowiednikiem w języku angielskim jest czas present perfect simple.
Niektórzy uznają παρακείμενος za jeden z czasów teraźniejszych, ja jednak przyłączam się do większości językoznawców i z racji przedziału czasowego, w którym została wykonana czynność (przeszłość), zaliczyłam go do rodziny greckich czasów przeszłych.
Do konstrukcji czasu παρακείμενος wykorzystywany jest czasownik posiłkowy έχω (mam) oraz czasownik tzw. zależny.
Τzw. typ zależny czasownika - εξαρτημένος - występuje zawsze w obecności partykuły «θα» i «να» oraz czasownika posiłkowego «έχω». Nigdy nie pojawia się samodzielnie w wypowiedzi.
1. w parze z partykułą «θα» tworzy czas przyszły prosty:
2. typ zależny czasownika w połączeniu z partykułą «να» stosowany jest w trybie przypuszczającym:
3. z czasownikiem posiłkowym έχω (odmiennym, w zależności od sensu wypowiedzi) forma zależna pojawia się jako nieodmienna - zawsze w trzeciej osobie liczby pojedynczej, a połączenie to wykorzystywane jest do tworzenia czasów:
Niektórzy uznają παρακείμενος za jeden z czasów teraźniejszych, ja jednak przyłączam się do większości językoznawców i z racji przedziału czasowego, w którym została wykonana czynność (przeszłość), zaliczyłam go do rodziny greckich czasów przeszłych.
Do konstrukcji czasu παρακείμενος wykorzystywany jest czasownik posiłkowy έχω (mam) oraz czasownik tzw. zależny.
Τzw. typ zależny czasownika - εξαρτημένος - występuje zawsze w obecności partykuły «θα» i «να» oraz czasownika posiłkowego «έχω». Nigdy nie pojawia się samodzielnie w wypowiedzi.
1. w parze z partykułą «θα» tworzy czas przyszły prosty:
- θα τραγουδήσω ένα τραγούδι (zaśpiewam piosenkę)
- θα πετάξει τα σκουπίδια (wyrzuci śmieci)
2. typ zależny czasownika w połączeniu z partykułą «να» stosowany jest w trybie przypuszczającym:
- σκέφτομαι να τραγουδήσω ένα τραγούδι (myślę, aby zaśpiewać piosenkę)
- σκέφτεται να πετάξει τα σκουπίδια (myśli, żeby wyrzucić śmieci)
3. z czasownikiem posiłkowym έχω (odmiennym, w zależności od sensu wypowiedzi) forma zależna pojawia się jako nieodmienna - zawsze w trzeciej osobie liczby pojedynczej, a połączenie to wykorzystywane jest do tworzenia czasów:
- έχω τραγουδήσει (zaśpiewałam piosenkę / mam zaśpiewane) - παρακείμενος
- έχει πετάξει (wyrzucił śmieci / ma wyrzucone) - παρακείμενος
- είχα τραγουδήσει (miałam zaśpiewane) - υπερσυντέλικος - czas zaprzeszły
- είχε πετάξει (miał wyrzucone) - υπερσυντέλικος - czas zaprzeszły
- θα έχω τραγουδήσει (zaśpiewam / będę miała zaśpiewane) - συντελεσμένος μέλλοντας - czas przyszły dokonany
- θα έχει πετάξει (wyrzuci / będzie miał wyrzucone) - συντελεσμένος μέλλοντας - czas przyszły dokonany